Update
Door: Lejan
Blijf op de hoogte en volg Marloes & Lejan
29 September 2008 | Kameroen, Yaoundé
Afgelopen week waren marloes en ik met zn 2-en in Foumban; Tessa was nu naar de school in Foumbot. Op maandag en woensdag naar het Katholieke ziekenhuis en op vrijdag naar een ander schooltje hier in de buurt van een Nederlandse vrouw.
Maandag hebben we niet heel veel bijzonders gezien in het katholieke ziekenhuis, alleen dat er 2 baby^s afgepakt werden van hun moeders, wegens wanbetaling. Ze werden in het kantoor gehouden totdat er betaald werd; godzijdank hadden de moeders binnen 10 minuten geld en konden ze hun kindjes mee krijgen.
Dinsdag bleven we in het ziekenhuis in Foumban; hier was het niet heel erg druk. ^s ochtends hebben we met de arts mee gekeken en ^s middags waren we vrij.
Woensdag weer naar het katholieke ziekenhuis; waar het de dag was voor alle nieuwzwangeren om te komen. Een erg leuke en voor ons zelf productieve ochtend!
Donderdag weer in Foumban; hier werden we onder het bidden weggeroepen voor een operatie van een myoom in de uterus. ( een grote vleesboom) Deze inclusief de uterus zou verwijderd worden. Nou wat een belevenis was dat zeg!
Het zuurstof werd zelfs aangesleept en extra bloed lag klaar, zo^n grote operatie hgadden wij nog niet eerder meegemaakt. Eerlijk gezegd keken we er ook wel een beetje tegenop, wat we nu weer mee zouden maken.
Alles ging, de patiente werd in slaap gebracht en opengesneden, totdat de chirurg last had van het zonlicht, wat door het raam binnen viel. Gordijnen hebben ze niet; dus de enige optie was de hele operatietafel op te schuiven;; de schoonmaker, die absoluut niet steriel was werd er bijgeroepen en getracht werd de tafel te verplaatsen/*. Dit lukte niet door alleen te duwen; omdat er een heuveltje in de grond zat; dus moest er eerst vaart gemaakt worden door achteruit te gaan en dan over het heuveltje, met als gevolg dat de verpleegster vervolgfens onderuit onder de tafel lag en de schoonmaker in het bloed zat; zeer steriel allemaal.. En dit alles onder luid gelach.
Verder verliep de operatie goed; maar de uterus incl myoom was zo groot als het hoofd van een volwassene; enorl*m dus; het leek zelfs oren te hebben. Hier werden dan ook heel wat grapjes overgemaakt.
Toen de operatie afgelopen was; pakte de chirurg de enorme uterus en liep er mee naar buiten. Wij vroegen hem wat ie ging doen; misschien opensnijden om te kijken hoe het er van binnen uitzag; maar nee; je vais presenter ça a sa famille. Dus liep die doodleuk naar buiten met de uterus om het te laten zien; zo zou de familie achteraf niet zeggen dat er niks gebeurd was en de operatie dus wel gewoon betalen.
Heel bijzonder allemaal!
Vrijdag gingen marloes en ik naar het schooltje van een Nederlandse vrouw; die hier getrouwd is en blijven wonen. Een erg mooie school, heel wat anders dan de Sapienta; waar ik eerder geweest was.
^s avonds waren we uitgenodigd door Tineke ( van de school dus) om langs te komen met tessa en ook Hans en Lisette om te eten, hierbij waren ook allemaal amerikanen uitgenodigd. Erg gezellig! Een van de amerikanen is gynaecoloog en gaat de bush in elke woensdag om in de kleine dorpjes te helpen, en ze heeft ons uitgenodigd mee te gaan. Woensdag gaan tessa en ik voor het eerst mee! Marloes gaat naar de sapienta. Een andere amerikaanse gaat elke vrijdag naar de gevangenis voor consultaties, en hier zijn we ook voor uitgenodigd; dus er staat ons nog heel wat te wachten!
Zaterdag zijn we naar het Engelstalige deel gegaan, waar nog twee nederlandse studenten zijn; hier zijn we een nachtje blijven slapen; erg gezellig! De tocht heen duurde zo^n 4 uur de tocht terug duurde echter iets langer, omdat we in een klein dorpje op een taxi oid op moesten stappen, en je dan maar moet afwachten wat voorbij komt. In dit geval was het een schoolbus, die leeg was op wat bagage na, waar we wel bij in mochten. Echter deze ging nog geen 50 km per uur, dus dit werd een lange rit. en toen het begon te regenen; hebben we onze regenkleding aan moeten trekken;, omdat het raam dicht moest; omdat anders de ramen totaal besloegen. Een passagier die later instapte stak zelfs haar paraplu op :)
Een mooie tocht terug dus!
Liefs
Maandag hebben we niet heel veel bijzonders gezien in het katholieke ziekenhuis, alleen dat er 2 baby^s afgepakt werden van hun moeders, wegens wanbetaling. Ze werden in het kantoor gehouden totdat er betaald werd; godzijdank hadden de moeders binnen 10 minuten geld en konden ze hun kindjes mee krijgen.
Dinsdag bleven we in het ziekenhuis in Foumban; hier was het niet heel erg druk. ^s ochtends hebben we met de arts mee gekeken en ^s middags waren we vrij.
Woensdag weer naar het katholieke ziekenhuis; waar het de dag was voor alle nieuwzwangeren om te komen. Een erg leuke en voor ons zelf productieve ochtend!
Donderdag weer in Foumban; hier werden we onder het bidden weggeroepen voor een operatie van een myoom in de uterus. ( een grote vleesboom) Deze inclusief de uterus zou verwijderd worden. Nou wat een belevenis was dat zeg!
Het zuurstof werd zelfs aangesleept en extra bloed lag klaar, zo^n grote operatie hgadden wij nog niet eerder meegemaakt. Eerlijk gezegd keken we er ook wel een beetje tegenop, wat we nu weer mee zouden maken.
Alles ging, de patiente werd in slaap gebracht en opengesneden, totdat de chirurg last had van het zonlicht, wat door het raam binnen viel. Gordijnen hebben ze niet; dus de enige optie was de hele operatietafel op te schuiven;; de schoonmaker, die absoluut niet steriel was werd er bijgeroepen en getracht werd de tafel te verplaatsen/*. Dit lukte niet door alleen te duwen; omdat er een heuveltje in de grond zat; dus moest er eerst vaart gemaakt worden door achteruit te gaan en dan over het heuveltje, met als gevolg dat de verpleegster vervolgfens onderuit onder de tafel lag en de schoonmaker in het bloed zat; zeer steriel allemaal.. En dit alles onder luid gelach.
Verder verliep de operatie goed; maar de uterus incl myoom was zo groot als het hoofd van een volwassene; enorl*m dus; het leek zelfs oren te hebben. Hier werden dan ook heel wat grapjes overgemaakt.
Toen de operatie afgelopen was; pakte de chirurg de enorme uterus en liep er mee naar buiten. Wij vroegen hem wat ie ging doen; misschien opensnijden om te kijken hoe het er van binnen uitzag; maar nee; je vais presenter ça a sa famille. Dus liep die doodleuk naar buiten met de uterus om het te laten zien; zo zou de familie achteraf niet zeggen dat er niks gebeurd was en de operatie dus wel gewoon betalen.
Heel bijzonder allemaal!
Vrijdag gingen marloes en ik naar het schooltje van een Nederlandse vrouw; die hier getrouwd is en blijven wonen. Een erg mooie school, heel wat anders dan de Sapienta; waar ik eerder geweest was.
^s avonds waren we uitgenodigd door Tineke ( van de school dus) om langs te komen met tessa en ook Hans en Lisette om te eten, hierbij waren ook allemaal amerikanen uitgenodigd. Erg gezellig! Een van de amerikanen is gynaecoloog en gaat de bush in elke woensdag om in de kleine dorpjes te helpen, en ze heeft ons uitgenodigd mee te gaan. Woensdag gaan tessa en ik voor het eerst mee! Marloes gaat naar de sapienta. Een andere amerikaanse gaat elke vrijdag naar de gevangenis voor consultaties, en hier zijn we ook voor uitgenodigd; dus er staat ons nog heel wat te wachten!
Zaterdag zijn we naar het Engelstalige deel gegaan, waar nog twee nederlandse studenten zijn; hier zijn we een nachtje blijven slapen; erg gezellig! De tocht heen duurde zo^n 4 uur de tocht terug duurde echter iets langer, omdat we in een klein dorpje op een taxi oid op moesten stappen, en je dan maar moet afwachten wat voorbij komt. In dit geval was het een schoolbus, die leeg was op wat bagage na, waar we wel bij in mochten. Echter deze ging nog geen 50 km per uur, dus dit werd een lange rit. en toen het begon te regenen; hebben we onze regenkleding aan moeten trekken;, omdat het raam dicht moest; omdat anders de ramen totaal besloegen. Een passagier die later instapte stak zelfs haar paraplu op :)
Een mooie tocht terug dus!
Liefs
-
29 September 2008 - 16:23
Nienkejoukje:
Lieve meiden,
wat leuk weer een berichtje van jullie te lezen!
Lejan, echt leuk dat ik je zo een beetje kan volgen. Wel hele aparte verhalen allemaal.. onder luid gelach zo'n niet steriele operatie uitvoeren.. wat bizar, of niet?! Mag je nou zelf ook veel meewerken met dat soort dingen? Wat zijn jullie taken?? Ben je je ook steeds bewust van de risico's en gevaren van zo'n niet steriele operatie, of kun je dat wel een beetje loslaten? Wat een belevenissen allemaal zeg, heel bijzonder! Jullie komen vast anders terug! Lejan, ik mis je wel echt hoor! Tis een stuk rustiger in Grun! Heb nu alweer zin dat je terug komt, maar voor jou zal dat wel afzien worden. Maargoed, dat duurt nog een hele tijd! Schrijf maar goed berichtjes op deze site, dan kan ik ook een beetje meegenieten! Lieve meid, heeeeeeeeeel veel plezier en succes gewenst daar! ik hoop dat je kan genieten en dat je veel voor die mensen daar kunt betekenen. Echt fantastisch dat jullie dit doen, ik ben echt trots op je! Veel liefs van Nienkejoukje -
30 September 2008 - 08:40
Klaske:
Hey, ik sluit me aan bij de vorige reactie, alleen richt ik me meer tot Marloes als jullie het niet erg vinden. Super wat je allemaal meemaakt en ook vaak tegenstrijdig met wat je 'gewend' bent, denk ik. Daarom goed om mee te mogen maken en fijn dat er zoveel anderen jullie op 'sleeptouw' nemen om nog meer te zien en ervaren van het afrikaanse leven.
Liefs en suc6 nog, ook van Martin, Eline en Kirsten. -
30 September 2008 - 14:19
Anneloes:
Meid, wat beleef jij ontzettend veel! Heb d'r gewoon echt geen woorden voor. En die vleesbom.. klinkt heel smakelijk allemaal. Hij lag niet 's avonds ineens op je bord?! (ja, je weet 't niet daar, het kan allemaal!:P)
Wat zul jij ontzettend veel leren daar en wat een ervaring! Dit ga je niet gauw vergeten. Blijf genieten, voor je het weet ga je alweer richting Nederland. Maar eerst nog maar lekker daar blijven.
Ik mis je ontzettend!!!! Dikke kus en groetjes voor de andere meiden -
30 September 2008 - 14:30
Lysbert:
Hee meiden!
Wat beleven jullie toch een hoop :) ik heb me geabboneerd op de mails die jullie sturen, dan krijg ik meteen een e-mail! kan ik het mooi snel lezen. Echt gek wat jullie meemaken, alleen levende kippen kunnen kopen.. en dan die operaties.. tsjongejonge! Dat wil je hier toch ook niet geloven. Mijn moeder staat er nog elke keer verbaasd van. Wat ik allemaal vertel uit jullie verhalen ;) de mensen zijn dus wel leuk in het ziekenhuis? en kijken jullie nou echt uit naar het einde van de ramadan of heb je nu wel weer meer te doen?
Leuk dat jullie uitgenodigd zijn door de Amerikaansen! Die verhalen komen vast wel weer op de site :)
Liefs en een dikke tút!!
Lejan, ik mis je wel hoor! Veel plezier nog! -
01 Oktober 2008 - 10:13
Erika:
Lieve meiden!
Onvoorstelbaar..... Dat woord komt steeds weer in me op als ik jullie verhalen lees! Eerst al bij alle ‘wist-je-datjes’; alleen maar levende kip te koop, (uhmmm betekent dat, dat jullie zelf moeten slachten:$?) En dat pasgeboren baby’s gewoon afgepakt worden bij wanbetaling, niet normaal zeg! En dan ook nog het verhaal over de niet-steriele-vleesboomoperatie! Lekker ook dat de arts de vleesboom even ging ‘showen’ aan de familie, heel smakelijk allemaal:$ Jullie maken daar echt wat mee zeg, wat een ervaringen allemaal! Jullie hebben in zo’n korte tijd volgens mij al heeeel veel geleerd! Niet alleen op medisch vlak, maar ook over verschillen in denkwijze tussen daar en in Nederland (natuurlijk wist je wel dat die er waren, maar om het op deze manier ook te ondervinden is toch weer heel anders en heel bijzonder lijkt mij). Wat super trouwens dat jullie uitgenodigd zijn door die Amerikaanse artsen, weer een nieuwe uitdaging dus! Ben benieuwd wat jullie met hen allemaal mee zullen maken, het is binnenkort vast wel weer te lezen:) Jullie huis ziet er trouwens best mooi uit, hoop dat ie van de binnenkant net zo mooi is als van de buitenkant;)
Meiden, heel veel plezier en succes nog daar! Zie er naar uit om jullie weer in levende lijve te ontmoeten:)
Liefs Erika
-
02 Oktober 2008 - 10:15
Joanie:
Heyhey!
Ik heb me hier op school afgezonderd om jullie verhalen eens rustig te kunnen lezen!
Wat een belevenissen allemaal zeg! Ik kan me er nauwelijks een voorstelling van maken! Maar dankzij jullie verhalen ben ik helemaal op de hoogte!
Succes daar en ik wacht het volgende verhaal weer af..
Veel liefs Joanie! -
02 Oktober 2008 - 13:25
Anneloes:
Mis je!!!! -
05 Oktober 2008 - 10:06
Wschultinge:
Hallo meiden,
Als jullie hier weer terug zijn,zullen jullie wel heel
anders tegen de gezondheidszorg alhier aankijken.
Groeten Wil. -
05 Oktober 2008 - 15:17
Anne:
He meid, heb even een je verhalen gelezen en ze zijn echt zo herkenbaar. Vooral de operatiekamertaferelen komen me erg bekend voor. Hoe is het verder? Mag je veel doen of is het vooral veel meekijken? Hier alles prima, ben goed terug gekomen, dag daarna direct ziek. Ik had toch een bacterie meegenomen, maar goed, beter hier dan daar! Hoe gaat het daar met eten?
Heel veel plezier nog, geniet er van, ook al maak je heftige dingen mee, die wegen straks niet meer op tegen de onwijze ervaring die je hebt opgedaan (believe me ;)). Ik ga van mijn laatste weekje vakantie genieten, maandag beginnen mijn co's! Liefs en tot snel voor een mooie verhalen/ foto avond, Anne -
05 Oktober 2008 - 19:21
Antina:
Ah, eindelijk weer een verhaal! Jullie beleven daar wel veel zeg!
En voor Lejan: Nerd ik zal blij zijn als je weer veilig thuis bent:)NOg maar een paar weekjes he! Nou nog heel veel succes daar!
Liefs
Antina -
08 Oktober 2008 - 21:04
Nienke:
Wow, jullie maken veel mee zeg!! Wel spannend natuurlijk. Ik wens jullie nog veel plezier, en ik hoop dat alles goed gaat!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
